Διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με την μαργαρίνη στον ιστιοχώρο "Η τροφή μας το φάρμακο μας". Αξίζει να το διαβάσετε και εσείς για να καταλάβετε τι τρώμε...
Μια φορά και ένα καιρό όλες οι οικογένειες διατηρούσαν τις δικές τους "οργανικές" αγελάδες, που έβοσκαν οργανικό χορταράκι, και οι ιδιοκτήτες τους χρησιμοποιούσαν τα "δώρα" τους στη καθημερινή διατροφή τους.
Έπιναν το γάλα τους, έβγαζαν τη κρέμα και έφτιαχναν βούτυρο. Πέρα από την εξαιρετική θρεπτική αξία αυτών των τροφών είχαν και απίστευτη γεύση. Γεύση που πιθανόν πολύ λίγοι από εμάς έχουμε δοκιμάσει στη ζωή μας.Τη σημερινή εποχή είναι κομματάκι δύσκολο, αν όχι αδύνατον, να ακολουθήσει κάποιος τον τρόπο ζωής και διατροφής των παλιών, εκτός και αν διαμένει σε αγρόκτημα και διατηρεί ζώα. Η έννοια "πάω να αρμέξω την αγελάδα για να πάρω το γάλα της" έχει αντικατασταθεί από το "πάω στο super market για ψώνια". Σίγουρα πιο εύκολη πρακτική, αλλά όπως όλα έχει και αυτή το τίμημα της.
Αμέτρητες οι επιλογές· βούτυρα, μαργαρίνες, spreads, σκληρά, μαλακά, με γεύσεις, με χρώματα, με αρωματικά, με ελαιόλαδο, χωρίς λιπαρά, ενάντια στη χοληστερίνη...
Χωρίς καμιά διατροφική αξία θα πω εγώ. Και με πολλούς κινδύνους για την ίδια μας την υγεία.
Η ιστορία της διαμάχης
Για αιώνες το βούτυρο έχαιρε της απεριόριστης εκτίμησης των ανθρώπων λόγω της θρεπτικότητας και της ασυναγώνιστης γεύσης του. Το 1930 ένας οδοντίατρος που τα βρόντηξε και έγινε ερευνητής στο διατροφικό τομέα, ονόματι Weston A. Price (φωτό αριστερά), μελέτησε τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων και δει των ιθαγενών διαφόρων περιοχών. Ανακάλυψε πως το βούτυρο ήταν βασικό συστατικό της διατροφής πολλών ομάδων υγιέστατων ανθρώπων.
Στις αρχές της δεκαετίας του '50, η βιομηχανία τροφίμων ανακάλυψε πως να μετατρέπει τα υγρά φυτικά έλαια σε λίπη στερεής μορφής, με μια διαδικασία που λέγεται υδρογόνωση (hydrogenation). Η υδρογόνωση μετατρέπει τα υγρά φυτικά έλαια σε μαργαρίνες, γεγονός που έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της βιομηχανίας επεξεργασμένων τροφίμων και των αλυσίδων fast food. Οι μαργαρίνες μπαίνουν παντού, είναι πιο σταθερές και έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από το βούτυρο. Είναι και πιο φθηνές, άρα αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας για τον βιομήχανο που σέβεται τον εαυτό του.
Για δεκαετίες ολόκληρες αυτά τα ψεύτικα λίπη προωθήθηκαν σαν υγιεινή εναλλακτική του βουτύρου. Πιθανόν ακόμα και σήμερα να έχετε τη ίδια εντύπωση. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Για την ακρίβεια είναι ακριβώς αντίθετα. Τα επεξεργασμένα λίπη, ιδίως η μαργαρίνη, είναι το πιο γρήγορο εισιτήριο προς την ασθένεια και το πρόωρο θάνατο.
Για δεκαετίες ολόκληρες αυτά τα ψεύτικα λίπη προωθήθηκαν σαν υγιεινή εναλλακτική του βουτύρου. Πιθανόν ακόμα και σήμερα να έχετε τη ίδια εντύπωση. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Για την ακρίβεια είναι ακριβώς αντίθετα. Τα επεξεργασμένα λίπη, ιδίως η μαργαρίνη, είναι το πιο γρήγορο εισιτήριο προς την ασθένεια και το πρόωρο θάνατο.
